Column: Bert van der Stoep (voorzitter ToerNed)

Hattem, 13 januari 2011

"Schoolreis beleven en laten beleven!"

Op pad met je klasgenoten of zelfs met de hele school is voor veel generaties altijd een vast gegeven geweest. Wie heeft dit niet meegemaakt en wie heeft hier geen speciale herinnering aan?

Het lijkt een gewoon jaarlijks terugkerend ritueel, maar niets is minder waar. De laatste jaren is er veel veranderd. De bestemmingen zijn enorm uitgebreid en er is veel veranderd in de mogelijkheden van transport, de duur, de begeleiding, de informatie vooraf, beschikbare financiën enz. Met een mobieltje ben je de hele dag bereikbaar, je kan muziek aan je oor hangen en soms zelfs internetten onderweg. Afhankelijk wat de leiding de kinderen en zichzelf toestaat. Van elke leerling is helder wie waarvoor allergisch is en de verbanddoos is altijd beschikbaar. En mocht er ondanks alles iets gebeuren dan zijn er verzekeringen en weet je hoe je iemand aansprakelijk kan stellen. Kijk ook eens wat leerlingen in eigen omgeving al kunnen en weten. Virtueel bezoeken ze thuis al attracties en zelfs op jonge leeftijd weten ze de leiding al te informeren wat leuk is, hoever het is, wat het kost en wat je kan combineren. Ook vinden ze de mening van derden over de attractie op internet. En zijn ze daar zelf nog niet aan toe dan zijn er wel ouders die dit eens kritisch willen bekijken. Dit alles vraagt veel van degenen die het organiseren. Wat is het dan ook weer prachtig als niet alles van tevoren bekend is. Als men met eenvoudige middelen op pad gaat, een wandeling door het bos, een fietstocht langs boerderijen, een kanotocht over veilig water en leuke opdrachten onderweg. Dus zelf bewegen en actief zijn en dingen ontdekken die niet voor je klaar staan. Natuurlijk ook leuk te combineren met bezoek aan kortdurende attracties. En dat hoeft niet per definitie ver van huis te zijn.

Het draaiboek moet in ieder geval een dynamische puntenlijst zijn dat elk jaar kritisch bekeken moet worden. Dit vraagt tijd en kennis van zaken naast organisatorisch vermogen. Er kan dan ook grote waardering zijn voor allen die dit steeds organiseren. Niet alleen de schoolleiding maar vooral ook ouders en andere vrijwilligers die maanden van tevoren om de tafel gaan om een leuke dag te regelen.

Je kan je afvragen of dat eigenlijk allemaal wel de moeite waard is. Al die inspanningen, al die uren van voorbereiding, levert dat iets op? Het moge duidelijk zijn dat dit geen vraag is die we zakelijk af kunnen handelen. Het gaat hier namelijk om een beleving. Een beleving waar de huidige jeugd net zo op terug zal kijken als wij allemaal doen. Natuurlijk is het anders tot stand gekomen; natuurlijk zijn er andere belevenissen, maar het effect is er niet anders door. Wel moeten we ons misschien afvragen of het nog te doen is zonder professionele hulp. Gelukkig voorziet ook internet in uitstekende draaiboekjes om niets te vergeten. Ook helpen de mensen van de gekozen bestemming meestal graag, maar alles blijft wel mensenwerk. En dat is nu juist ook weer het leuke en bijzondere van een schoolreis. Na alle voorbereidingen valt alles samen op de dag zelf. Zoals de ontmoeting van leerlingen onderling onder andere omstandigheden. Dus geen dag alleen met je eigen vriendje maar met de hele groep die je een jaar lang tegenkomt. En de ontmoeting van begeleiders met leerlingen die misschien vaker met elkaar om dienen te gaan. Het samen bewegen op onbekend terrein met uitdagingen en emoties. Met educatieve aspecten, bewust of onbewust in het programma aanwezig. De hele logistiek er om heen vraagt soms veel, maar de mate van tevredenheid aan het eind van de dag bepaalt het enthousiasme of je er voor een volgende keer weer tegenaan wilt gaan. Hiermee kan je dan ook stellen dat je rustig bij de gekozen bestemming of een andere professional advies kan vragen om je zelf als organisator enthousiast te houden. Want het is ieders enthousiasme waard!

Bert van der Stoep,
voorzitter ToerNed en directeur Vadesto Outdoor Adventure en Rondvaarten